سهام فروش کوتاه: نمای کلی و مثال |کوتاه کردن سهام چیست؟

ناتان بیش از پنج سال ادبیات انگلیسی ، تجارت ، علوم اجتماعی ، تاریخ و نوشتن را آموخته است. او یک کارشناسی ارشد دارد. در تاریخ مقایسه ای ایده های دانشگاه واشنگتن.

در مورد سهام فروش کوتاه ، از جمله نحوه باز کردن یک موقعیت کوتاه در سهام ، بیاموزید. دلایل فروش کوتاه و جوانب مثبت و منفی فروش کوتاه را کاوش کنید. به روز شده: 09/19/2022

فروش کوتاه سهام چیست؟

فروش کوتاه فروش امنیتی است که متعلق به فروشنده نیست ، با این امید که قیمت سقوط کند تا امنیت بتواند با قیمت پایین تر خریداری شود و تفاوت بین دو قیمت سود را نشان می دهد. فروش کوتاه همچنین به عنوان کوتاه ، کوتاه کردن سهام یا کوتاه شدن شناخته می شود. یک سرمایه گذار موقعیت کوتاهی را باز می کند وقتی که معتقدند قیمت امنیت کاهش می یابد. برای باز کردن یک موقعیت کوتاه ، سرمایه گذار امنیت را از یک دلال دلال وام می گیرد و آن را در بازار می فروشد. امید این است که قیمت کاهش یابد و امنیت با قیمت پایین تر خریداری شود تا بتواند به دلال دلال برگردانده شود و در نتیجه سود حاصل شود. اگر قیمت امنیت به جای پایین آمدن افزایش یابد ، سرمایه گذار پول خود را از دست می دهد. برای بستن یک موقعیت کوتاه ، امنیت باید دوباره در بازار خریداری شود و به دلال دلال برگردد.

هنگامی که یک سرمایه گذار امنیتی را از یک دلال دلال برای فروش در بازار وام می گیرد ، دلال دلال نیاز دارد که سرمایه گذار با شرکت حساب حاشیه ای داشته باشد. یک حساب حاشیه نوع خاصی از حساب است که به یک سرمایه گذار اجازه می دهد تا از طریق دلال دلال برای خرید اوراق بهادار پول وام بگیرد. فدرال رزرو تجارت حساب های حاشیه ای را در بورس سهام در ایالات متحده تنظیم می کند ، و سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) قوانین را تعیین می کند.

برای حفظ وام ، سرمایه گذار باید سطح معینی از سهام را در حساب ، معروف به حاشیه نگهداری ، حفظ کند. دلال دلال حاشیه تعمیر و نگهداری را تعیین می کند ، که معمولاً حدود 50 ٪ از ارزش اوراق بهادار موجود در حساب است. اگر ارزش اوراق بهادار موجود در حساب زیر حاشیه نگهداری باشد ، سرمایه گذار موظف است پول یا اوراق بهادار بیشتری را به حساب واریز کند ، یا دلال دلال ممکن است برخی از اوراق بهادار موجود در حساب را بفروشد تا ارزش آن را بازگرداندبه حاشیه نگهداری.

در مورد صرافی های خاص ، مانند بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) ، کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) قوانینی را تعیین می کند که سرمایه گذاران را از کوتاه کردن سهام زیر قیمت بازار فعلی یا در پایین آمدن قیمت سهام ، معروف به قانون فروش کوتاه منع می کند. هدف این بود که با فروش آن در بازار و سپس خرید مجدد آن با قیمت پایین ، از کاهش قیمت سرمایه گذاران جلوگیری شود. این قانون در سال 2007 از بین رفت و سپس در سال 2010 با یک قانون جایگزین جایگزین شد که تنها زمانی اعمال می شود که قیمت امنیت 10 ٪ یا بیشتر از نزدیک روز گذشته باشد.

موقعیت های طولانی و کوتاه سهام: تفاوت چیست؟

موقعیت طولانی زمانی است که یک سرمایه گذار با این امید که قیمت بالا برود ، امنیت را خریداری می کند تا بتوانند آن را با قیمت بالاتر بفروشند و سود کسب کنند. یک موقعیت کوتاه بر خلاف موقعیت طولانی است زیرا یک سرمایه گذار امنیتی را با این امید که قیمت پایین بیاید ، می فروشد تا بتواند با قیمت پایین تر خریداری شود و سود کسب کند. سرمایه گذاران باتجربه تر معمولاً فروش کوتاهی انجام می دهند زیرا این یک استراتژی پرخطر تر است.

چند تفاوت اساسی بین موقعیت های طولانی و کوتاه در بازار وجود دارد. اولین و بارزترین تفاوت مربوط به مسیری است که سرمایه گذار انتظار دارد امنیت حرکت کند. با یک موقعیت طولانی ، یک سرمایه گذار امنیتی را خریداری می کند که امیدوارند ارزش خود را افزایش دهد ، در حالی که با یک موقعیت کوتاه ، سرمایه گذار انتظار دارد که یک امنیت از ارزش خود پایین بیاید.

تفاوت مهم دیگر بین دو نوع معاملات مربوط به پتانسیل ضرر و دستاوردها است. با موقعیت طولانی ، بیشترین سرمایه گذار می تواند از دست بدهد ، سرمایه گذاری اولیه آنها است. تقریباً هیچ محدودیتی برای سود آنها وجود ندارد زیرا قیمت امنیتی فقط می تواند به 0 دلار کاهش یابد اما حد بالایی ندارد. در اصل برای یک موقعیت کوتاه برعکس است. بیشترین سرمایه گذار می تواند در یک موقعیت کوتاه سرمایه گذاری اولیه آنها باشد و از نظر تئوری محدودیتی برای میزان از دست دادن آنها وجود ندارد. با این حال ، در عمل ، قوانین مبادله و دلال دلال مانع از دست دادن سرمایه گذار بیش از سرمایه گذاری اولیه خود می شود. بیشتر دلالان دلال وقتی به یک نقطه خاص می رسند ، به طور خودکار موقعیت کوتاهی را بسته می کنند تا سرمایه گذار از دست دادن پول بیشتری نسبت به حساب خود جلوگیری کند.

آخرین تفاوت عمده بین موقعیت های طولانی و کوتاه ، میزان زمانی است که موقعیت به طور معمول نگه داشته می شود و هزینه های مربوط به آن است. موقعیت های طولانی می تواند برای روزها ، هفته ها ، ماه ها یا حتی سالها بدون هزینه برگزار شود. از طرف دیگر ، موقعیت های کوتاه به طور معمول برای دوره های کوتاه تر از موقعیت های طولانی نگهداری می شوند ، زیرا اغلب هزینه بهره همراه با وام گرفتن امنیت وجود دارد.

چرا سرمایه گذاران سهام را کوتاه می کنند؟

چندین سبک تجاری ، روش و دلایلی که سرمایه گذاران سهام خود را انتخاب می کنند وجود دارد. برخی از سرمایه گذاران سهام کوتاه را به عنوان راهی برای محافظت از اوراق بهادار خود در برابر کاهش بازار می دانند. Hedging یک روش مدیریت ریسک است که برای جبران خسارات احتمالی در سایر سرمایه گذاری ها استفاده می شود. این شامل گرفتن موقعیت در دارایی است که به طور معکوس با سایر منابع سرمایه گذار ارتباط دارد. به عنوان مثال ، اگر سرمایه گذار در سهام طولانی باشد ، ممکن است در نظر داشته باشد که شاخص سهام ETF را برای محافظت از موقعیت خود در نظر بگیرد.

سایر سرمایه گذاران بر این باورند که قیمت سهام کاهش می یابد و سهام کوتاه را برای سودآوری از کاهش قیمت انتخاب می کند. این سرمایه گذاران در بازار یا شرکت های خاص نزولی هستند و انتظار دارند قیمت ها کاهش یابد. دلایل مختلفی وجود دارد که سرمایه گذاران انتظار دارند که قیمت سهام کاهش یابد ، از جمله نگرانی در مورد سلامت مالی شرکت ، کاهش گسترده صنعت یا بدبینی عمومی در مورد بازار.

دلیل نهایی چرا سرمایه گذاران کوتاه سهام که ارزش ذکر آن را دارند مربوط به معاملات جفت است. معاملات جفت نوعی استراتژی داوری آماری است که شامل گرفتن موقعیت های طولانی و کوتاه در دو دارایی بسیار همبسته است. این دارایی ها می توانند دو سهام در یک بخش باشند ، دو ETF که یک شاخص یکسان را ردیابی می کنند یا حتی دو شرکت مختلف در یک صنعت. هدف از معاملات جفت سود از واگرایی موقت قیمت دو دارایی و سپس بستن مواضع هنگام بازگشت به میانگین آنها است.

نمونه هایی از فروش کوتاه

در بخش های زیر چند نمونه از فروش کوتاه به منظور ارائه زمینه و درک بیشتر مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

مثال 1: سود

یک سرمایه گذار در شرکت XYZ نزولی است و معتقد است که قیمت سهام کاهش می یابد. سرمایه گذار با وام گرفتن 100 سهم از سهام شرکت XYZ از کارگزار خود با قیمت 10 دلار در هر سهم ، موقعیت کوتاهی را باز می کند. ارزش کل موقعیت کوتاه 100000 دلار (10،000 سهم x 10 دلار در هر سهم) است.

قیمت سهام طبق پیش بینی سرمایه گذار سقوط می کند و اکنون با قیمت 5 دلار برای هر سهم معامله می شود. سرمایه گذار سهام را بازخرید می کند، موقعیت را می بندد و سهام را به کارگزار-فروشنده باز می گرداند. هزینه کل معامله پایانی 50000 دلار است (10000 سهم در هر سهم 5 دلار). بنابراین، سود سرمایه گذار در فروش کوتاه 50000 دلار است که برابر است با تفاوت در ارزش موقعیت فروش در زمان افتتاح و بسته شدن منهای هر گونه بهره یا سایر کارمزدهای دریافت شده توسط کارگزار-نماینده.

مثال 2: ضرر

یک سرمایه گذار نسبت به شرکت XYZ نزولی است و با قرض گرفتن 500 سهم از سهام شرکت XYZ از کارگزار-نمایشگر خود به قیمت 50 دلار به ازای هر سهم، یک موقعیت کوتاه به دست می آورد. ارزش کل موقعیت کوتاه 25000 دلار است (500 سهم در هر سهم 50 دلار).

قیمت سهام برخلاف انتظار سرمایه گذار پیش می رود و به 60 دلار در هر سهم می رسد. سرمایه گذار سهام را بازخرید می کند، موقعیت را می بندد و سهام را به کارگزار - معامله گر خود باز می گرداند. هزینه کل معامله پایانی 30000 دلار است (500 سهم در هر سهم 60 دلار). بنابراین، زیان سرمایه گذار در فروش کوتاه 5000 دلار است که برابر است با تفاوت در ارزش موقعیت فروش در زمان باز و بسته شدن منهای هر گونه سود یا سایر کارمزدهای دریافت شده توسط کارگزار-نماینده.

مثال 3: پرچین

یک سرمایه‌گذار مدت‌ها روی سهام شرکت XYZ است و می‌خواهد موقعیت خود را در برابر کاهش احتمالی قیمت سهام محافظت کند. سرمایه گذار دارای موقعیت خرید 100 سهم با قیمت 100 دلار است. سرمایه گذار با قرض گرفتن 100 سهم از سهام شرکت XYZ از کارگزار-نمایشگر خود به قیمت 100 دلار برای هر سهم، یک موقعیت فروش باز می کند. ارزش کل موقعیت فروش 10000 دلار است (100 سهم در هر سهم 100 دلار).

قیمت سهام طبق پیش بینی سرمایه گذار سقوط می کند و اکنون با قیمت 90 دلار به ازای هر سهم معامله می شود. ارزش موقعیت خرید سرمایه گذار از 10000 دلار به 9000 دلار کاهش یافته است (100 سهم در هر سهم 90 دلار). با این حال، ارزش موقعیت فروش به همین میزان افزایش یافته و از 10000 دلار به 11000 دلار رسیده است. بنابراین، موقعیت خالص سرمایه گذار بدون تغییر باقی می ماند.

مزایا و معایب سهام کوتاه فروش چیست؟

کوتاه کردن سهام دارای مزایای متعددی است. مزایا عبارتند از توانایی کسب سود از کاهش قیمت سهام، توانایی محافظت در برابر کاهش پرتفوی، و پتانسیل سود ناشی از شکست یک شرکت. هر یک از این مزایا فرصتی برای کسب درآمد در حالی که سهام خاص یا بازار سهام عمومی در حال سقوط است، فراهم می کند.

همچنین چندین مورد برای کوتاه کردن سهام وجود دارد. برخی از این معایب شامل پتانسیل ضررهای نامحدود ، نیاز به ارسال حاشیه و پتانسیل فشار کوتاه است. فشار کوتاه زمانی است که قیمت سهام به شدت افزایش می یابد و باعث می شود فروشندگان کوتاه سهام خود را برای پوشش موقعیت های خود خریداری کنند و قیمت را حتی بیشتر کنند. هر یک از این منفی ها ریسکی را ایجاد می کند که سرمایه گذاران باید قبل از موقعیت کوتاه در نظر بگیرند.

خلاصه درس

سهام فروش کوتاه عمل فروش اوراق بهادار است که به امید خرید همان امنیت با قیمت پایین تر و بازگشت آن به وام دهنده ، متعلق به فروشنده نیست. هنگامی که سرمایه گذاران موقعیت کوتاهی را برای سهام باز می کنند ، انتظار دارند قیمت سهام کاهش یابد. این برعکس موقعیت طولانی است ، یعنی زمانی که یک سرمایه گذار سهام را خریداری می کند با این امید که قیمت آن افزایش یابد. سهام کوتاه می تواند به دلایلی انجام شود ، از جمله سودآوری از کاهش قیمت سهام ، برای محافظت در برابر کاهش قیمت یک دارایی متعلق یا تجارت جفت. کارگزاران به طور معمول به سرمایه گذاران نیاز دارند تا یک حساب حاشیه داشته باشند تا یک موقعیت کوتاه را باز کنند. یک حساب Margin یک حساب کارگزاری است که به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا از طریق کارگزار خود وام بگیرند تا اوراق بهادار خریداری کنند. حساب های حاشیه و فروش کوتاه در ایالات متحده توسط کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) ، فدرال رزرو و سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) تنظیم و اداره می شود.

تفاوت های زیادی بین گرفتن موقعیت های طولانی و کوتاه در سهام وجود دارد. برخی از این موارد شامل مواردی است که خطرات و پاداش ها ، پتانسیل از دست دادن و بازه زمانی است. همانطور که قبلاً نیز گفته شد ، سرمایه گذاران انتظار دارند که هنگام گرفتن موقعیت طولانی ، قیمت سهام افزایش یابد و هنگام گرفتن موقعیت کوتاه سقوط کند. هنگام گرفتن موقعیت طولانی ، حداکثر ضرر بالقوه برابر با کلیت سرمایه گذاری است ، در حالی که حداکثر سود بالقوه از نظر تئوری نامحدود است. برای موقعیت های کوتاه ، حداکثر ضرر بالقوه نامحدود است زیرا قیمت سهام می تواند از نظر تئوری به چند برابر شدید قیمت که در آن موقعیت کوتاه باز شده است ، افزایش یابد. حداکثر سود بالقوه یک موقعیت کوتاه برابر با کل ارزش اولیه موقعیت کوتاه است که کمتر از هزینه های شارژ شده است. مواضع کوتاه اغلب برای زمان کمتری نسبت به موقعیت های طولانی برگزار می شود زیرا سرمایه گذاران اغلب باید هر روز که این مقام را حفظ می کند ، از زمان وام گرفتن اوراق بهادار ، هزینه بهره را بپردازند.

برای باز کردن این درس باید یک عضو مطالعه باشید. حساب کاربری برای خود بسازید